πλαγιονίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) σπάνιο θειούχο ορυκτό τού αντιμονίου και τού μολύβδου, το οποίο έχει μολυβδότεφρο χρώμα, μεταλλική λάμψη και κρυσταλλώνεται στο μονοκλινές σύστημα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. plagionite < γερμ. Plagionit < πλάγιον, ουδ. τού επιθ. πλάγιος].